ICT en Onderwijs hervinden elkaar meer dan ooit
Binnen DIF (Diensteenheid ICT en Facilitaire Dienst) vindt momenteel onder de noemer DIF ICT 2.0 een grote verandering plaats in de manier van werken. Een proces waar de Avans ICT-‘iconen’ Peter van Loenhout en Hans Dingemans middenin zitten. Graag vertellen ze over hun ervaringen met veranderen binnen Avans, en wat deze verandering in werken voor hen en DIF betekent.
ICT-iconen van Avans
Peter van Loenhout en Hans Dingemans kun je met ruim 60 dienstjaren wel beschouwen als ICT-iconen binnen Avans (en voorgangers). Peter begon in 1987 als administratief medewerker en Hans startte in 1990 als audio-visuele medewerker/assistent systeembeheerder. Ze maakten nog de tijd mee dat de eerste computers binnen kwamen, en dat een tekstverwerker nog de grootte had van een grote kist waar nu 20 laptops in passen. Peter: “Het eerste netwerk dat we gebruikten, was van Novell. Destijds een standaard binnen het onderwijs. Het was ook de tijd dat IVAC ontstond; de allereerste overkoepelende dienst voor informatievoorziening, automatisering en communicatie.” Hans vult aan: “Daar leerden Peter en ik elkaar kennen. Peter maakte de brug tussen administratie en ICT, en ik werkte hier als systeembeheerder en deed daarnaast ook netwerkbeheer.”
Hans Dingemans en Peter van Loenhout
Verandering in ICT is een constante
Binnen IVAC kwam al een meer professionelere, centrale ICT-afdeling op gang. Het zogeheten ‘kantelen’ of ‘hervormen’ is altijd gebleven. Peter: “er veranderde veel, maar een reorganisatie noemen we het nooit.” In 2000 ontstond de ICT-groep, waarbij Hans toen teamcoördinator werd van systeem- en netwerkbeheer. Hans: “Er kwam een centrale helpdesk en we bouwden het netwerk opnieuw op. Avansbreed werd een ICT-beleidsplan gemaakt met een groot implementatietraject. Het betekende dat we naast beheer ook expliciet ontwikkelen oppakten. Opnieuw een behoorlijke verandering voor de organisatie destijds.” Peter: “Stabiel in ICT is verandering. Het is gewoon een constante. Stel je verandert helemaal niks, dan heb je na zo’n drie jaar toch andere apparatuur voor je neus. Hoe je het ook went of keert. Het verandert gewoon.” Hans: “Ons vakgebied verandert zo snel. We zijn nu eenmaal geen notariskantoor waar een beetje wetgeving wijzigt.”
Business en Techniek samen
Sinds 2014 is Hans beleidsadviseur. In die tijd was er wel een architectuurmodel, maar alleen op techniek gericht. Nu is de focus de business, het onderwijs. We bekijken hoe we onderwijs kunnen ontwikkelen onder architectuur. Dit helpt om processen goed te maken, om de behoefte duidelijk te krijgen, hoe informatiestromen lopen en wat je daar dan het best mee kunt doen voor de ‘klant’. Allemaal bedoeld om het onderwijs goed te houden en waar mogelijk of nodig te verbeteren. Hans: “De techniek moest ik als adviseur wel loslaten, maar de rol van verbinder ligt me ook. Ik kreeg de kans en het vertrouwen om wederom een nieuwe rol op te pakken en dat voelt goed. Deze rol zit me als gegoten. Ik word vaak even gevraagd ‘denk eens even mee’. Een leuke rol! Peter: “In eerste instantie richtten we ons op producten, die we dan opleverden. ICT en onderwijs stonden meer ‘los’ van elkaar. Ik merk dat het nu meer een geheel wordt. ICT en onderwijs sluiten veel meer op elkaar aan. Logisch ook, want we doen het natuurlijk voor het onderwijs. Daarnaast is er meer aandacht voor veiligheid (security), mooi om te merken.
Verandering binnen DIF
Begin van dit schooljaar is DIF ICT 2.0 opgericht, met als werknaam DIF Rust 2.0. Niets voor niets. De verandering is echt bedoeld om rust (terug) te brengen in de organisatie. Peter: “Een nieuwe flinke stap binnen onze afdeling. Ik besloot om ‘mededader’ te worden en volop mee te doen. Dat voelt veel beter dan vanaf de zijlijn commentaar te geven. Ik krijg nu veel meer feeling met wat er speelt en waar het over gaat. Een goede keus om het positieve te pakken en een goede kant op te gaan. Nog nooit heb ik zoveel gebabbeld met mensen als de afgelopen maanden en dat brengt me echt wat.” Hans: “Binnen de nieuwe opzet van teams worden medewerkers verantwoordelijk voor het ontwikkelen en opleveren, maar ook voor het ondersteunen. Eigenlijk een veel completer en eerlijker verhaal. Ze zijn geen ‘serviceboer’ meer die alleen beheert of een project oplevert. Het team is niet weg na oplevering, het blijft in stand. En het wordt duidelijker waarom ze doen wat ze doen. In mijn huidige rol als architect toets ik voortdurend of we goed bezig zijn en of het klopt in het grotere verhaal.”
Uitdaging
Het goed laten functioneren van zelforganiserende teams is best een uitdaging. Belangrijk en goed om te beseffen is, dat bij verandering niet alles direct goed (kan) gaan. Fouten maken mag. Dat moet je als organisatie ook toestaan, anders perk je jezelf in. Dat vertrouwen is belangrijk. En dat teamgenoten elkaar gaan stimuleren om binnen een veilige omgeving feedback te geven. Hans: “Op dit moment is de verdeling van teams nog in volle gang. Er zijn dit najaar veel gesprekken met medewerkers gevoerd. Er gebeurt natuurlijk behoorlijk wat. De manier van werken verandert, als ook de organisatie en dan ‘nog’ het nieuwe agile werken. Het voelt voor velen echt als een stroomversnelling. De keuze om niet van systemen uit te gaan, maar om met de mensen en teams te gaan praten, is essentieel geweest.”
Betrokkenheid en doorpakken
Peter: “Bij de start van DIF ICT 2.0 was er best scepsis. Nu merken we dat de mindset bij mensen anders is. Ze zijn meegegaan. Er was best wat wantrouwen en je merkt dat er echt veel moeite is gedaan om mensen erbij te betrekken. Dan krijg je ze uiteindelijk toch mee. Men wilt iets met elkaar en samen een richting uit. Dan lukt eigenlijk alles.” Hans: “Het ging van ‘ik moet mee’ naar ‘ik wil mee’. Je moet wel een stip op de horizon kunnen zien voor jezelf; het wat concreter kunnen maken. Zien waar we naartoe gaan. Niet iedereen ziet dat al, maar het is wel hét moment om door te pakken en helpen om teams in hun kracht te gaan zetten. Het oud zeer wegwerken en op naar een nieuwe moderne architectuur en een nieuwe manier van werken. Alle seinen staan op groen dus laten we samen op die trein springen!”